35-letnia Amerykanka, Lindsey Abbuhl, wmówiła wszystkim, że jej córka ma nowotwór. O śmiertelnej chorobie swojego dziecka kobieta przekonywała sąsiadów, lokalną społeczność, swoich bliskich, ale także samą 11-latkę. Dziewczynka, wierząc w kłamstwa matki, zaczęła planować swój pogrzeb... Matka zabierała ją do różnych lekarzy, wynajęła nawet doradczynię, która miała pomóc oswoić jej się ze śmiercią. Kobieta nigdy jednak nie udostępniła nikomu dokumentacji medycznej swojej córki. Mówiła, że ta rzekomo miała ataki padaczki, brak apetytu, a także doświadczała silnego bólu i skrajnego zmęczenia. Dlatego właśnie 11-latka miała być leczona w sposób farmakologiczny. Wyłudzenie pieniędzy Celem wszystkich kłamstw Amerykanki było wyłudzenie dużej sumy pieniędzy na leczenie swojej córki. Kobieta utworzyła na portalu GoFundMe fałszywą zbiórkę na pomoc medyczną dla córki. Udało jej się zebrać ponad 45 tys. dolarów na leczenie dziecka. Dopiero po uzbieraniu tej kwoty kłamstwa Lindsey Abbuhl wyszły na jaw, a samą zbiórkę zamknięto. Pieniądze nie były jednak jedyną korzyścią, jaką czerpała kobieta z rzekomej choroby swojego dziecka – razem z córką została zaproszona przez drużynę softballową Texas A&M na lot do College Station w Teksasie, a tam bezpłatnie zwiedziły oceanarium Sea World. To jednak nie wszystko – organizacja charytatywna, która spełnia marzenia nieuleczalnie chorych dzieci, wysłała je na wycieczkę do Key West na Florydzie. Kiedy oszustwo wyszło na jaw? Oszustwo kobiety wyszło na jaw, gdy o chorobie córki opowiedziała przyjaciołom i sąsiadom, a także, gdy założyła stronę, na której można było śledzić postępy w leczeniu dziecka. Ojciec Rylie, widząc, co robi jego była żona, nabierał coraz większych podejrzeń. Opowiedział o nich dziennikarzom gazety „The Canton Repository”, a ci zwrócili się do...

Pracuję jako pielęgniarka w przychodni, która przyjmuje pacjentów prywatnie i na NFZ. Właśnie tutaj poznałam 10 lat temu mojego męża. Przyszedł na pobranie krwi. Blady, wystraszony, już w recepcji ostrzegał, że zemdleje. Nie zemdlał i – jak mówi do dziś – z radości, że wszystko tak dobrze poszło – zakochał się we mnie. On jest programistą i już wtedy zarabiał bardzo dużo. Aktualnie jego zarobki są trzy razy wyższe niż moje. Od dziecka marzyłam o zawodzie pielęgniarki Uwielbiam swoją pracę. Już jako mała dziewczynka marzyłam o tym zawodzie. Kiedy byłam w liceum, rodzice żartowali, że uczę się tak pilnie, że powinnam startować nie na studia pielęgniarskie, a na medyczne. Zresztą wszyscy namawiali mnie na pediatrię, ale ja miałam swój cel: pielęgniarstwo. Udało się. Skończyłam studia i bardzo szybko znalazłam pracę w tej samej miejscowości, w której mieszkałam. Właśnie w tej „naszej” przychodni... Spełnione marzenia Już jako młoda dziewczyna marzyłam też o rodzinie. Tak zupełnie po staroświecku. Odkąd pamiętam, chciałam mieć przynajmniej dwoje dzieci i męża, który będzie najfajniejszym człowiekiem na świecie. To też się udało. Po trzech latach „chodzenia” wzięliśmy z Leszkiem ślub. Dwa lata później po raz pierwszy zostaliśmy rodzicami. Rok po Kacperku przyszła na świat Helenka. Dziś mamy zdrowe, piękne dzieci w wieku 5 i 4 lata. Mieszkamy we własnym domu, nie spłacamy żadnego kredytu. I do tego mój mąż jest naprawdę fantastycznym facetem. Kocham go bardzo i wiem, że on kocha mnie. Ale odkąd rok temu (kiedy Hela poszła do przedszkola) wróciłam do pracy – pojawiły się nasze pierwsze, poważne nieporozumienia. On zarabia pieniądze, a ja pieniążki Do tej pory Leszek szanował moją pracę i zaangażowanie w wychowanie dzieci. Ale odkąd wróciłam na etat – to ja za każdym razem muszę brać...

Maciek ma dobrą pracę, sporo zarabia i stać nas na wiele. Nigdy nie mogłam narzekać, chociaż odkąd urodziłam trzecie dziecko, siedzę w domu. Taki był plan – on się skupia na pracy, ja na dzieciach i ogarnianiu ogniska domowego. Myślałam, że brak własnych dochodów i konta nie będzie problemem, w końcu Maciek to mój mąż i zawsze mogłam korzystać z jego karty. A wydatki na dzieci są coraz większe... Mąż wydziela mi pieniądze, twierdzi, że nimi szastam  Właściwie to pracowałam tylko do pierwszej ciąży. Potem łapałam jakieś pojedyncze zlecenia, prace tymczasowe, ale bardziej dla rozrywki niż dla dochodu. Jak już mieliśmy dwójkę, a potem trójkę, to postanowiłam skupić się tylko na domu. Nie sposób przecież zajmować się dobrze wszystkim naraz. Od pracy i zarabiania jest Maciek. A że zarabia świetnie, nie musiałam zawracać sobie głowy pieniędzmi. Mąż dał mi kartę do swojego konta. Ja robiłam zakupy spożywcze i kupowałam rzeczy dla dzieci. Na początku to były głównie pieluchy, kaszki i ubranka. Teraz kiedy najstarszy syn ma już 5 lat, kupuję więcej zabawek, książek, czasem jakieś bilety do kina, lody itp. Wiadomo, że kupuję też rzeczy dla siebie, kosmetyki, od czasu do czasu jakiś ciuch. Wychodzi sporo, ale stać nas. Maciek zaczął regularnie sprawdzać, na co i ile wydałam. Nie spodobało mu się, że na same ubrania Szymona do przedszkola poszło 400 zł. Do tego ostatnio kupiłam zapas mleka modyfikowanego dla najmłodszej córki, prezent urodzinowy dla kolegi Szymona i kilka zabawek, w tym duże klocki Lego, o których syn marzył. Wyszło ponad 1000 zł. Dużo, ale przy trójce dzieci to chyba normalne, prawda? Ale Maciek bardzo się zdenerwował. Powiedział, że jestem nierozsądna i nie umiem dysponować pieniędzmi. Że on nie po to tyle pracuje, żebym ja przepuszczała wszystko w kilka dni. Zabrał mi kartę. Od teraz dostaję od niego 200 zł na...