Głowa mi już pęka od tych pomysłów na stroiki, bukiety, zastawy i dania. A co z sukienką dla Oliwki, welonem, bucikami? Brać po jednym daniu czy do wyboru? Jaki tort wybrać? Zatrudnić kelnera, zamówić obrusy? Jak tu z tym wszystkim nie zwariować? Im bliżej komunii, tym gorzej Od razu zaznaczę, że nie stać mnie na imprezę w lokalu, dlatego chcemy urządzić przyjęcie komunijne na działce pod miastem. Mamy tam domek z ogródkiem, całkiem ładny, ale trzeba trawnik doprowadzić do porządku i płot jakoś ozdobić.  Pytam i śledzę na różnych forach, jak rodzice ogarniają menu, co zamawiają, ile dań, w jakim stylu przekąski, co do picia, czy brać alkohol? A co z ozdobieniem stołu? Jakie kwiaty, ile? Tyle tego jest, że już zgłupiałam. Matki wrzucają piękne zdjęcia, boję się, że ja temu nie podołam... Teraz jeszcze sen z powiek spędza mi kreacja mojej Oliwki, bo przecież po kościele będziemy ją przebierać. Krótka sukienka czy długa, jakie buty, co we włosy? Czy koronki są w porządku? Dramat, każdy doradza co innego. Może powinniśmy jakiś samochód wypożyczyć, żeby pod kościół godnie podjechać, a nie tym naszym starym oplem? A w co samemu się ubrać? Sukienka w kwiaty będzie ok czy za skromna? Kreacja z rozcięciem zbyt wulgarna? Czy mogą być obcasy, kapelusz? Czy trzeba zakryć nogi? No i jeszcze jak podliczam te wszystkie wydatki, to mi się w głowie kręci. Z czego można zrezygnować, co odpuścić? Nie chcę wyjść na sknerę, chcę dobrze wypaść, ale przecież nie zrujnujemy sobie domowego budżetu. Pomocy! Dorota Od Redakcji:  Jeśli  chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl .  Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania. Zobacz też: "Mój syn podliczył pieniądze z komunii i wpadł w szał. Chciałam zapaść się pod...

„Gdybym mogła cofnąć czas, sama bym takie miała” – wyznaje autorka publikacji. Można więc przypuszczać, że gdy sama była w wieku komunijnym – komunijny manicure nie mieścił się w obowiązujących trendach. Ale teraz, jak się okazuje, wiele może się zmienić. Komunijny manicure: symbol hostii i dolara „Wiadomo, z czym wiąże się ta imprezka” – nadmienia Marszyn. Po przedłużeniu i pomalowaniu paznokci nakłada na nie symbole nawiązujące do „imprezki”. To: symbol dolara, kokardka, perełki i... złoty kielich, nad którym bieleje okrągły opłatek. Symbol dolara: na przyjęcie zbyt niesmaczny? Internauci, którzy obejrzeli nagranie Marszyn, nie do końca podzielają jej entuzjazm co do komunijnego manicure w tym stylu. Ktoś zakpił, nawiązując do manicure na chrzest… Inni pisali: „Ogólnie ładne, ale ten symbol dolara jednak na przyjęcie niesmaczny”. Nie zabrakło też głosów, według których Marszyn przesadziła z kielichem i hostią na paznokciu 10-latki. „Komunia to sacrum dla niektórych osób. Ludzie zrobili z tego jakiś cyrk na miarę Sweet 16”. @marszyn Gdybym mogla cofnac czas.. sama bym takie miala! Marzenie kazdej dziewczynki!🎀 #paznokcie #komunia ♬ Unwritten - Natasha Bedingfield Źródło: Tik Tok/ marszyn Piszemy też o: Szok: odnalazła matkę, która porzuciła ją w dzieciństwie. Nie mogła przewidzieć, że to zniszczy jej życie Kolejne dzieci w oknach życia: wystarczyły 2 dni, by zakonnice znalazły 3 maluszki. Jedno miało prawie rok Mama zabrała córkę do szpitala z powodu tajemniczego guza. Potem walczyła 550 dni, by odzyskać dziecko

Droga Redakcjo, stoimy właśnie przed dylematem, czy posyłać dziecko do pierwszej komunii. W zasadzie nie jesteśmy wierzący, chociaż mamy ślub kościelny i ochrzciliśmy naszą córkę. Jakoś parę lat temu nam to nie przeszkadzało. Teraz jest inaczej, sprzeciwiamy się temu, co wyprawiają księża, nie uznajemy kościelnych zasad. Ale czy mamy prawo odzierać naszą Dorotkę z tego, co dla niej ważne? Sakramenty powinny być dla dorosłych Nie mam złudzeń, że dla naszej córki komunia to wydarzenie towarzyskie. Zajęcia przygotowawcze w szkole, wybieranie sukienek, dodatków, planowanie przyjęcia, prezenty. To się liczy dla dziecka i wcale się nie dziwię. Dorotka będzie miała nam za złe, jeśli jej na to nie pozwolimy. Klasa ja odtrąci, to pewne, zostanie sama z boku, jak jakiś dziwak.  Z drugiej strony ani trochę nie jesteśmy religijną rodziną. W kościele byliśmy ostatnio na pogrzebie babci. Nie ma mowy o wspólnych modlitwach czy uczeniu dziecka przykazań, to nie dla nas. Żyjemy według własnych zasad. I jak tu posłać dziecko do komunii? Dorotka była już na dwóch spotkaniach w kościele razem z klasą, bardzo chciała, więc ją puściliśmy. My z mężem też musieliśmy iść. To było nawet trochę śmieszne, bo musieliśmy udawać, że wiemy, co tam robimy, co śpiewamy i że znamy słowa modlitw. Czułam się jednak trochę nieswojo, nie chcę uczyć dziecka takiej hipokryzji. Czy sakramenty nie powinny być dla osób dorosłych, które mogą świadomie zdecydować? Nie mam nic przeciwko temu, żeby córka była wierząca, ale niech najpierw dojrzeje do takich wyborów. Teraz nie zdaje sobie przecież sprawy z tego, z czym wiąże się komunia.  Mam ogromny problem, bo nie wiem, czy puścić ją do tej komunii, czy nie. Mąż jest przeciwny, nie chce robić teatrzyku z naszego życia, tylko żyć po swojemu, bez udawania i robienia czegoś 'pod innych'. Rozumiem to, ale...