Mama została trwale oszpecona po cesarskim cięciu, które spowodowało u niej poważną infekcję. 40-latce dawano zaledwie kilka godzin życia. Straciła pół brzucha po cesarce U Amy Hiner rozwinęła się posocznica i martwicze zapalenie powięzi. Mama dwójki dzieci z Rotherham nie pamięta porodu, ale kiedy się obudziła, czuła się tak, jakby miała w brzuchu piranie. Lekarze zdiagnozowali u Amy infekcję paciorkowcem typu A wywołaną przez tkanki łożyska lub płodu pozostałe w brzuchu. „To było okropne, nie mogłam nawet trzymać dziecka, byłam załamana” – powiedziała, wspominając ten przerażający okres. Wkrótce u kobiety zdiagnozowano sepsę, a następnie zapalenie powięzi. Takie zakażenie jest bardzo niebezpieczne, bo bakterie uwalniają toksyny, które uszkadzają tkanki, powodując ich gnicie. Lekarze nie byli dobrej myśli, a młodej mamie całe życie przemknęło przed oczami. Szybko zdecydowano o usunięciu zakażonych tkanek, chirurdzy nacięli ciało kobiety na głębokość kilku centymetrów od pępka do linii bikini, próbując ratować jej życie. Amy została z otwartą dziurą w brzuchu, którą później wypełniono bandażami i wprowadzono małą pompkę, aby usunąć płyn i martwą tkankę. „Oddychanie pochłaniało całą moją energię i musiałam od nowa nauczyć się chodzić” – powiedziała kobieta. Po operacji mama spędziła całe miesiące, płacząc i doświadczając ataków paniki, zanim zdiagnozowano u niej zespół stresu pourazowego i zespół posocznicowy (PSS) i rozpoczęto trzyletnią terapię. PSS to stan, który dotyka do 50 proc. osób, które przeżyły sepsę. Rany Amy goiły się przez prawie rok. Obecnie kobieta doszła już do siebie, a jej córeczka ma 6 lat. Piszemy też o: 62-latka ma 25-letniego męża. Marzą o dziecku Dziecko miało być martwe jeszcze w łonie matki. Po porodzie zaczęło płakać...

Stan zdrowia kobiety pogarszał się, więc 29-letnia Krysten Pacheco z Teksasu trafiła do szpitala. Tam konieczna okazała się amputacja obu dłoni i obu stóp.  Po porodzie do domu, z domu na OIOM Gdy w październiku wychodziła ze szpitala ze swoją córeczką, nie miała pojęcia, co ją czeka. Czuła się dobrze, lekarze nie mieli żadnych zastrzeżeń co do stanu jej zdrowia. Jednak w domu z jej dłońmi i stopami zaczęło się dziać coś dziwnego. Skóra na nich stawała się coraz ciemniejsza, aż zrobiła się zupełnie czarna.  Krysten trafiła na OIOM, gdzie lekarze stwierdzili zanik krążenia w kończynach. Powodem martwicy okazał się wstrząs septyczny. Do zakażenia doszło podczas cesarskiego cięcia. Wstrząs septyczny po cesarce Krysten spędziła na OIOMie dwa tygodnie. Lekarze, ratując jej życie, musieli amputować jej obie dłonie i obie stopy. Potem kobieta przeszła liczne przeszczepy skóry. Po dwóch miesiącach w szpitalu trafiła do ośrodka rehabilitacyjnego. Do domu wróciła po czterech miesiącach leczenia. Kobieta przyznaje, że wciąż trudno jej pogodzić się z tym, że tak długo nie było jej przy maleńkiej córeczce i 2-letnim synku. Straciła dłonie i stopy, ma poczucie winy Walka o życie i amputacja dłoni i stóp były dla Krysten bardzo trudnym doświadczeniem. Do tego dochodzi jednak coś jeszcze. „Jedną z rzeczy, które wciąż łamią mi serce i nad którymi pracuję, jest poczucie winy. Poczucie winy matki, która nie mogła być z dzieckiem każdego dnia przez pierwsze miesiące jego życia” – wyznaje Krysten. Młoda kobieta dodaje, że mimo wszystko najważniejsze jest dla niej, że znów jest w domu, z dziećmi. Po kolejnej rehabilitacji będzie mogła liczyć na protezy dłoni i stóp. Piszemy też o: „Zabrałam 12-latkę do ginekologa. Przestańcie mnie osądzać, nie sieję zgorszenia, tylko dbam o...

Ines Ramírez Pérez z biednej meksykańskiej wioski miała wówczas 40 lat, sześcioro dzieci i 7 porodów za sobą. Bardzo się bała, że jej ósma ciąża skończy się śmiercią dziecka tak jak poprzednia. Postanowiła, że zrobi wszystko, by je uratować. 12 godzin bólu i decyzja o cesarce Po 12 godzinach bólu kobieta czuła, że dziecko może mieć trudności z wydostaniem się z jej łona. Była sama, nie miała możliwości wezwać nikogo na pomoc… Mąż, który towarzyszył jej przy poprzednich porodach, wyszedł do kantyny i nie wracał. Nie mieli telefonów komórkowych, telefonu nie było również w lokalu, gdzie przebywał mąż. Do najbliższego szpitala było 80 kilometrów. W pewnym momencie Ramírez poczuła, że musi działać. Chwyciła za nóż i przykucnęła. Chciała przeżyć razem z dzieckiem Kobieta nie miała żadnego doświadczenia medycznego. Wtedy wiedziała tylko, że chce przeżyć ten poród razem ze swym dzieckiem. „Jeśli moje dziecko miało umrzeć, zdecydowałam, że ja też będę musiała umrzeć. Ale jeśli dziecko miało dorosnąć, zamierzałam zobaczyć, jak będzie dorastać” – mówiła dziennikarzom. Podjęła trzy próby wykonania cięcia. Udało się. Wykonała cięcie mierzące 17 cm. Po około godzinie zdołała wyciągnąć ze swego łona dziecko. Synka. Pępowinę przecięła nożyczkami. A potem straciła przytomność. Lekarze byli w szoku Gdy kobieta odzyskała przytomność, zrobiła sobie z ubrań „opatrunki” i posłała najstarszego syna po pomoc. Jej rany zszywał „wiejski asystent medyczny” zwyczajną igłą i nicią. Potem 40-latka trafiła do szpitala. Tam dały o sobie znać powikłania – kobieta uszkodziła nożem jelita. Tydzień później znów czekała ją operacja. Jednak lekarze byli zdumieni, że u Ines  nie pojawiła się sepsa ani wewnętrzne krwotoki. Dziesięć dni po przyjęciu do szpitala wyszła do domu. Swemu...