Moja historia zaczęła się, gdy miałam 17 lat. Wtedy poznałam mojego przyszłego męża. Po 4 latach spotykania się, wzięliśmy ślub. Wszystko było jak z bajki, młodzi, szczęśliwi, kochający się, zabezpieczeni finansowo (mąż odziedziczył firmę po ojcu, ja pracowałam na stanowisku pomocy księgowej w dużej firmie). Każdego roku jeździliśmy na wakacje. Wypady weekendowe z przyjaciółmi. Wszystko układało się dobrze. No może nie wszystko, wciąż mieszkaliśmy z teściami i nie zawsze bywało kolorowo. Często dochodziło między mną, a nimi do konfliktów. A to, że za późno wracam do domu, a to, że ciągle nas nie ma, że kiedyś jak mnie nie było, ich ukochany synek był non stop przy nich. Teściowa wszczynała kłótnie z byle powodu, no ale cóż… Chcieliśmy z nimi trochę pomieszkać, odłożyć trochę pieniędzy i pójść na swoje. Konflikt się nasilał, choć my nadal świata poza sobą nie widzieliśmy. Teraz dopiero muszę przyznać, iż stałam się trochę bardziej nerwową osobą. Stres w pracy (zmiana prezesa) i stres w domu odbiły się na naszym dalszym wspólnym życiu. Stres a ciąża Niespodziewanie los zadecydował o tym, abym zwolniła tempo, zajęła się domem, mężem, abyśmy stali się prawdziwą rodziną. Kiedy rano, robiąc test ciążowy , zobaczyłam 2 kreski, nie mogłam powstrzymać łez. To były łzy szczęścia. Byliśmy tacy zadowoleni. Mąż mówił mi wtedy, że nawet te miliony w totka nigdy w życiu by go tak nie uszczęśliwiły. Lecz nie było nam dane długo cieszyć się tym stanem. Stres, płacz, kłótnie w domu i w pracy wygrały. Wygrały z moją silną osobą. Gdy dowiedziałam się, że straciłam to, co najpiękniejsze, serce zaczęło mi krwawić. Nie mogłam się pozbierać. Wrócić do życia, które wiodłam kiedyś. Lekarz  mi mówił: „Niech pani poczeka, zajdzie pani w jedną ciążę, potem drugą, wszystko będzie dobrze, urodzi pani...

Była czwarta dwadzieścia nad ranem. Martwa godzina, tak mówiliśmy na tę porę. Nie dlatego, że nic się wtedy nie działo. Wręcz przeciwnie: wtedy trafiało do nas najwięcej osób z gwałtownymi urazami. Ofiary bójek, awantur domowych, niedoszli samobójcy. Krwawiąca kobieta bez gwałtownych urazów w wywiadzie była raczej rzadkością. – Nie wiemy, co się stało – krzyknął ratownik medyczny, zdający raport o stanie pacjentki. – Wezwano nas anonimowo , dziewczyna leżała na ulicy w kałuży krwi. Może to ofiara napaści i gwałtu. Wezwaliśmy policję przez radio, zaraz tu będą! Biegliśmy obok noszy, których koła turkotały po podjeździe Dyżurna lekarka w biegu badała odruchy źreniczne pacjentki rzucającej się na noszach. – Drgawki kloniczne! – krzyknęła. – Przygotować zestaw przeciwwstrząsowy. To ja podałam pacjentce dożylnie lek przeciwdrgawkowy i na moich oczach zaczęła przytomnieć. Po kilku minutach niebezpieczeństwo zostało zażegnane, a dziewczyna, na oko piętnastoletnia zaczęła reagować na bodźce. – Słyszy mnie pani? – zapytała lekarka, pochylając się nad nią. – Może pani powiedzieć, co się stało? Ktoś panią zaatakował? Pytanie było jak najbardziej zasadne, bo nastolatka miała spódnicę tak przesiąkniętą krwią, że nie sposób było określić jej pierwotnego koloru. Dostałam polecenie przemycia jej ran, by mógł ją zbadać ginekolog pod kątem ewentualnych obrażeń narządów rozrodczych. Tylko że nie było takiej potrzeby. Kiedy tylko zajęłam się dziewczyną, zrozumiałam, co się stało. – Jezu Chryste… – wyszeptałam ze zgrozą. Napotkałam jej spojrzenie i przeszedł mnie dreszcz. Ona także zrozumiała, że ja już wiem i zacisnęła ładne, pełne usta. W ogóle była ładna. Taka blondyneczka z małych noskiem i wielkimi, szarymi oczami. Włosy długie, obecnie...

Do dramatycznego zdarzenia doszło w Szabda w powiecie brodnickim (województwo kujawsko-pomorskie). W czwartek (23.06) ekipa remontująca dach odnalazła zwłoki. Około godziny 18 właścicielka nieruchomości zaalarmowała policję. Wezwany na miejsce zdarzenia lekarz stwierdził, że w domu znajduje się ciało dziecka w stanie zaawansowanego rozkładu, najprawdopodobniej 2-letniej dziewczynki. Ojcu dziecka grozi dożywocie Na miejscu zbrodni nie było ojca. Policja rozpoczęła poszukiwania i kilka godzin później odnaleziono mężczyznę w Warszawie, następnie został przewieziony na komisariat w Brodnicy. „Po godzinie 22. w sobotę zakończyło się przesłuchanie podejrzanego Bartosza Ch. Prokurator w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wydał postanowienie o przedstawieniu mu zarzutów, które dotyczą kilku czynów tj. zabójstwa małoletniej córki, czynów polegających na fizycznym i moralnym znęcaniu się nad małoletnimi dziećmi, nieporadnymi z uwagi na, chociażby wiek, narażenia dzieci na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia oraz zbezczeszczenia zwłok”, poinformował Jarosław Kilkowski z Prokuratury Okręgowej w Toruniu. Prokuratura wszczęła postępowania wyjawiające, jednak dla dobra sprawy nie udziela szczegółowych informacji. „Nic nie wskazywało na to, żeby cokolwiek się działo niepokojącego” Małżeństwo 31-letniego mężczyzny i 27-letniej kobiety wynajmowało dom jednorodzinny w miejscowości Szabda. W chwili makabrycznego okrycia matka w zaawansowanej ciąży przebywała w warszawskim szpitalu na oddziale patologii ciąży. W tym czasie dzieci znajdowały się pod opieką ojca. Od 2015 roku rodzina pozostawała pod opieką Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Brodnicy. Jednak „nic nie wskazywało na to, żeby cokolwiek się działo niepokojącego. Gromadka dzieci była, ale nic dysfunkcyjnego” informuje media Wiesława...