In vitro jest metodą leczenia pozwalającą na uzyskanie ciąży we wszystkich przypadkach, kiedy połączenie gamet w środowisku naturalnym byłoby niemożliwe. Co jednak, kiedy pacjentka ma sprawnie funkcjonujące jajniki, które wytwarzają komórki jajowe, ale nie ma macicy, w której ciąża mogłaby się rozwijać?
Wbrew potocznym opiniom nie jest to marginalny problem – na podstawie danych szacuje się, że w Wielkiej Brytanii ok. 15 tysięcy kobiet w wieku rozrodczym nie ma macicy. Do niedawna takie kobiety pozostawały bez szans na biologiczne rodzicielstwo.
Pierwszą kobietą, u której po przeszczepie macicy uzyskano ciążę, jest Derya Sert, Turczynka. Pani Sert urodziła się bez macicy, ale z prawidłowym wytwarzaniem gamet. Jej mąż jest płodny. Przed przeszczepem pobrano komórki jajowe i zamrożono je. W 2011 roku w Szpitalu Akademickim w Antalji wykonano u p. Sert przeszczep macicy. Przez półtora roku po zabiegu pacjentka znajdowała się pod obserwacją, mającą na celu ocenę sprawnego funkcjonowania przeszczepionego narządu. Ostatecznie po 18 miesiącach od operacji lekarze zdecydowali się na przeszczepienie jednego zarodka, który powstał z rozmrożonych komórek i plemników męża.
Sprawdź, jak poprawić jakość plemników.
Lekarz przeprowadzający zabieg i monitorujący leczenie jest dobrej myśli: ciąża rozwija się prawidłowo. Podczas cesarskiego cięcia – tak planowane jest zakończenie ciąży – macica zostanie usunięta. Taką decyzję podjęto, ponieważ do tej pory przeszczepy macicy wykonywane były jednostkowo i nie ma jeszcze badań klinicznych, które potwierdzałyby bezpieczeństwo pozostawienia organu na dłużej niż jest to konieczne, czyli do momentu urodzenia dziecka.
To wielki sukces medycyny rozrodu. Część ludzi oceni to leczenie jako zbyt skomplikowane i być może nieuzasadnione – mówi dr Katarzyna Kozioł z warszawskiego nOvum - jednak jeszcze 30 lat temu w ten sam sposób oceniano metodę in vitro, a współcześnie już ponad 5 milionów ludzi żyje dzięki zapłodnieniu pozaustrojowemu. Medycyna rozrodu czyni ogromne postępy, bo takie są potrzeby społeczeństwa, które ma coraz więcej problemów z naturalnym poczęciem dzieci.
Zapłodnienie in vitro, czyli zapłodnienie pozaustrojowe, w skrócie naukowym oznaczane jest jako IVF, także z dopiskami ICSI/IMSI. In vitro dosłownie oznacza „na szkle” i dotyczy badań i zabiegów przeprowadzanych w laboratorium poza organizmem. Jeśli nie udaje wam się zajść w ciążę i nie pomagają naturalne metody planowania rodziny, może czas pomyśleć o zapłodnieniu in vitro? Spis treści: Co to jest in vitro? Zapłodnienie in vitro: jak przebiega procedura? Zapłodnienie in vitro: wskazania Kiedy zrobić test ciążowy po zabiegu in vitro? Sztuczne zapłodnienie: możliwe powikłania Zapłodnienie in vitro a prawo w Polsce Zapłodnienie in vitro: kto może z niego skorzystać? Czym in vitro różni się od naprotechnologii? Inseminacja a in vitro Jaka jest cena in vitro w Polsce? Co to jest in vitro? In vitro jako termin medyczny oznacza przeprowadzenie jakiegoś procesu biologicznego w warunkach laboratoryjnych. W przypadku zapłodnienia in vitro zabieg polega na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika w laboratorium, czyli poza organizmem kobiecym. Taki rodzaj zapłodnienia zaliczany jest do technik rozrodu, które są wspomagane medycznie. In vitro jest metodą, która ma walczyć z niepłodnością i leczyć ją. Co oznaczają skróty stosowane do opisu tej metody? IVF – klasyczne zapłodnienie metodą in vitro: plemniki i komórki jajowe umieszcza się razem, w przeciągu kilku godzin plemniki samodzielnie penetrują komórkę jajową, co jest najbardziej zbliżone do warunków zapłodnienia, jakie panują w organizmie. ICSI – podanie wyselekcjonowanego wcześniej plemnika bezpośrednio do komórki jajowej; metoda zalecana parom, u których stwierdzono niepłodność ze strony mężczyzny. IMSI – wprowadzenie bardzo starannie wyselekcjonowanego plemnika bezpośrednio do komórki jajowej – budowa plemnika...
