Mojej dziewczynie otwarcie mówiłem, jaki jest mój stosunek do posiadania dzieci. Nieraz robiła mi z tego powodu awantury i wyrzucała mi, że boję się odpowiedzialności.  Pewnego słonecznego dnia mój świat legł w gruzach (tak wtedy myślałem). Zostałem  zwolniony z pracy i dowiedziałem się, że zostanę ojcem. Nie wiedziałem, czym się bardziej przejmować. W jednej chwili zostałem bezrobotnym ojcem. Załamałem się.    Nagle moje życie stało się puste i nudne (i to też było głupie myślenie). Koledzy się ode mnie odwrócili, co skutkowało tym, że nie miałem z kim imprezować. Zamknąłem się w czterech ścianach i nie wiedziałem, co dalej robić.  Tak przeleciało pięć miesięcy Aż pewnego dnia moje życie odwróciło się o 180 stopni. Gdy poczułem pierwszy "kopniak" mojej córki, pomyślałem sobie: „Ona jest częścią mnie. Jej życie zależy ode mnie. Jestem za Nią odpowiedzialny”. Wziąłem się za siebie. Szybko udało mi się znaleźć pracę. Mój czas wypełniały wizyty u lekarza, by ją zobaczyć, i spacery po dziecięcych sklepach w poszukiwaniu wózka, łóżeczka, ubranek, zabawek i wiele innych przydatnych mniej lub bardziej rzeczy. Wszystko po to, by mojej malutkiej księżniczce niczego nie brakowało.    Urządzanie dla niej pokoiku było dla mnie przeżyciem. Nigdy bym się nie spodziewał, że mi – człowiekowi, który lubi beztroskie życie – będzie to sprawiało taką przyjemność. Razem z dziewczyną nie mogliśmy się doczekać, kiedy zamieszka w nim nasza Myszka.  Dzień porodu Gdy nadszedł dzień porodu, czułem strach i ekscytację . Wszystkie obawy zniknęły, jak ręką odjął, gdy zobaczyłem ją pierwszy raz. Usłyszałem pierwszy płacz i dałem pierwszego całusa na powitanie. Do końca życia będzie w mojej głowie ten dzień i ta iskierka w jej oczku, która mówiła: „Kocham Cię,...

Dziś są dziesiąte urodziny Agatki. To nasza pierwsza od dłuższego czasu radosna rodzinna uroczystość. Jutro wszyscy jedziemy na wakacje. Moja córka śpi spokojnie i mam nadzieję, że tak będzie już zawsze, że wyrzuci z pamięci wspomnienie czasu , gdy choroba poddała ją najtrudniejszej w życiu próbie. Wierzę też, że nigdy się nie dowie o burzy, która przeszła obok niej w chwili, gdy była bezbronna i na szpitalnej sali walczyła o życie... Jak poznałem moją żonę Anię poznałem u mojego przyjaciela Andrzeja. Wpadała czasem by poplotkować z jego mamą. Mówiła do niej "ciociu", a do Andrzeja "braciszku", choć ich pokrewieństwo nie było aż tak bliskie. Spodobała mi się od pierwszego spotkania. – Odpuść sobie, to niedojrzała dzierlatka – radził mi Andrzej, widząc jak na nią patrzę. – I ma chłopaka. Taki osiedlowa łajza. Ma na imię Robert. Ciągle go widzę jak przesiaduje z kumplami na ławce. Mam nadzieję, że to tylko przelotny kaprys małolaty, bo jeśli jest inaczej to się to może źle skończyć... Nie brałem do głowy tego gadania, bo urokowi Ani trudno było się oprzeć. Ona chyba też mnie lubiła, bo ożywiała się wyraźnie, zawsze gdy przychodziłem. Długo, bardzo długo, była jednak tylko moją dobrą znajomą. Aż do tego dnia, gdy dostrzegłem ją na przystanku przy mojej ulicy. Siedziała tam mimo deszczu i przenikliwego zimna. Podszedłem i zobaczyłem, że płacze. – Aniu, co się stało – zagadnąłem. Popatrzyła na mnie i spuściła wzrok. -– Robert ze mną zerwał, bo... – urwała nagle i ukryła twarz w dłoniach. – To jeszcze nie powód żeby siedzieć na deszczu i płakać – powiedziałem stanowczo. – Musisz się wysuszyć i napić gorącej herbaty. Zapraszam do siebie – rzuciłem obejmując ja delikatnie ramieniem. Nie protestowała. Była w niej jakaś dziwna rezygnacja. Jak wszystko zaczęło się "sypać" Przyszła do mnie i już...

Gdy twoja żona z dzieckiem będą już w domu, możesz poczuć się przerażony. Co teraz robić? Jak się zachowywać? W czym pomóc? Kiedy nie przeszkadzać? Dlaczego noworodek płacze ? A dlaczego płacze jego mama? Główna rada na ten czas: staraj się zachować spokój. Będzie łatwiej, jeśli posłuchasz kilku rad. 1. Po porodzie weź dwa tygodnie urlopu I poświęć go tylko żonie i dziecku. Całkowicie! Nie zabieraj się za sprzątanie samochodu czy załatwianie zaległych spraw. Wiem, że łatwo tak mówić. Pamiętam, jak kusiło mnie, by uciec z domu, gdy dwutygodniowy Jasiek drugą godzinę płakał. Zamiast wyjść do kumpla, kołysałem dziecko. Ale było warto. Złapałem kontakt z synkiem. 2. Po porodzie chroń rodzinę przed tłumem gości Po miesiącach oczekiwania na nowego człowieka wszyscy chcą go jak najszybciej zobaczyć. Dziadkowie, kuzynki, przyjaciółki, sąsiadki... Jednak noworodek i goście to kiepskie połączenie. Żona nie ma serca odmówić, dlatego to ty musisz wkroczyć do akcji. Jeśli zauważysz, że wizyty są zbyt męczące, staraj się je skrócić. 3. Po porodzie kąp dziecko i przewijaj Na jednej z lekcji szkoły rodzenia dowiedziałem się, że w czasie kąpieli dziecko czuje się pewniej w rękach taty. Po prostu są większe. Wziąłem to sobie do serca i od początku to ja kąpałem Jaśka. Przyznaję – początki były trudne. Sam byłem przerażony, a na dodatek stojąca nade mną Ania krytykowała każdy mój ruch. Ale już po kilku dniach poczułem się pewniej. Na wszelki wypadek sprawdź, jak powinna wyglądać pierwsza kąpiel noworodka 4. Po porodzie zorganizuj pomoc w pracach domowych Nawet najlepszy mąż może nie znosić prasowania. Dla mnie żelazko jest czarną magią, zawsze bardziej nim gniotę niż prasuję. Nie wyobrażam też sobie, żeby słaniająca się ze zmęczenia Ania stała przez dwie godziny przy desce i walczyła z górą kaftaników. Ale...