Wczoraj wróciłam z pogrzebu. Zamknęłam się w pokoju i wyciągnęłam spod łóżka kuferek zamknięty na grubą kłódkę. Zdjęłam z szyi łańcuszek, na którym nosiłam srebrny klucz. Otworzyłam skrzynkę i wyjęłam plik papierów. Przyszedł czas, by pokazać je mężczyźnie, który od pięciu lat namawia mnie, bym za niego wyszła. Albo żebyśmy zamieszkali razem. Albo chociaż przyznali się innym, że jesteśmy parą! No i, jak powtarza coraz częściej, czas nie cofa się i nie daje drugiej szansy. A przecież oboje chcemy mieć dzieci. Tak. Ale nie mogłam się na to zgodzić, tylko nie wolno mi było powiedzieć dlaczego. Aż do teraz. Teraz było już bezpiecznie. Dla niego… Usiadłam na podłodze i otworzyłam album ze zdjęciami. Ja, mama, tata i brat taty. Niby bliźniak, ale nie jednojajowy. Tata był przystojny, smukły – a jego brat krępy, mocno zbudowany. Wtedy. Bo ja pamiętam go już jako grubasa. Bracia byli niemal nierozłączni. Chociaż mieszkali osobno, to prowadzili razem doskonale prosperującą firmę i zawsze we wszystkim się ze sobą zgadzali. Mieli podobne temperamenty, skłonności, zainteresowania. Tylko wyglądali zupełnie inaczej. Zdjęcie zrobiono gdzieś nad morzem, na plaży. Siedziałam na kolanach mamy, całkiem goła – miałam może dwa latka. Jako dziecko oglądałam te zdjęcia wiele razy, ale dopiero teraz zauważyłam wzrok wujka, który wpatrywał się we mnie z dziwnym wyrazem twarzy. Miałam pięć lat, kiedy wuj Henryk przyszedł do mnie pierwszy raz. Nie lubiłam go, był gruby i śmierdział przetrawionymi papierosami. Palił dwie paczki dziennie. Rozpłakałam się, kiedy nachylił się nade mną, leżącą w łóżeczku, świeżo po kąpieli, i powiedział: – Pachniesz tak smakowicie. Chciałbym cię spróbować, cukiereczku. Na szczęście mama usłyszała mój płacz i stanęła w drzwiach. – Co tu robisz? – spytała. – Przyszedłem...

Dziewczynka z Tennessee napisała: „Mama zaczęła się bić z tatą. Mama kazała mu wyjść, ponieważ za dużo pali. Tata podbił mamie oko, a wtedy ona powiedziała: Zobacz, co narobiłeś. I wyjęła spod łóżka pistolet. Ja byłam wtedy w salonie, a moje dwie siostry i brat w swoim pokoju. Mama wycelowała do taty i strzeliła do niego trzy razy. Kule trafiły w ścianę. Potem mama kazała tacie spać w samochodzie i nie wracać, bo inaczej znów do niego strzeli”. Wypracowanie szkolne i policja Gdy policja przyjechała do domu dziewczynki, zastała zamknięty dom. Wewnątrz znajdowała się 28-letnia Kaydra Johnson, dwójka dzieci w wieku 4 lat i niemowlę. Kiedy funkcjonariusze dostali się do domu, wyważywszy drzwi garażowe, zobaczyli, że matka ma podbite oko… Okazało się też, że na ścianach salonu, korytarza i sypialni są ślady po kulach. Matka została aresztowana. 23 lutego ma stanąć przed sądem. Jej dzieci trafiły pod opiekę dziadków i ciotki. Przyznała się, że strzelała, bo ją uderzył Matka dziewczynki przyznała się, że strzelała do męża dwa, lub więcej razy. Zaznaczyła, że strzały padły, dopiero jak wszedł do domu wbrew jej woli i uderzył ją. Pięścią i odkurzaczem. Rozcięcie i siniaki przy prawym oku świadczą, że faktycznie doznała przemocy. Jej mąż nie został ranny. Gdy strzelała, troje dzieci siedziało na kanapie w salonie, czwarte przebywało w łazience. Policja skonfiskowała dwa pistolety znalezione w domu. Źródło: New York Post Piszemy też o: Rodzice oskarżają dyrektorkę przedszkola: karmiła dzieci na siłę? Turcja: 2-miesięczne dziecko przeżyło pod gruzami 128 godzin Gniezno: dziecko w oknie życia — mama znalazła list

19-letnia Tori nie spodziewała się, że zajdzie w ciążę czworaczą, ale po pierwszym szoku z niecierpliwością wyczekiwała narodzin swoich dzieci. Najpierw obumarł jeden z płodów. Potem lekarze mieli tylko gorsze wieści. Nosiła w brzuchu trzy martwe płody Troje z czwórki dzieci młodej mamy dzieliło jeden worek owodniowy i to właśnie te płody obumarły – w 15. tygodniu ciąży pierwszy, a kilka tygodni później kolejne dwa. Kobieta była zrozpaczona, ale wiedziała, że musi być silna, aby ratować swoją jedyną pozostałą przy życiu córeczkę. Przerwanie ciąży oznaczałoby śmierć także czwartego dziecka. Tori była pod czujną opieką lekarzy, często robiono jej badania oraz USG. Podczas każdego z nich musiała patrzeć na trójkę swoich dzieci, których serduszka już nie biły. Przyznała, że to był istny koszmar. Dzielnej mamie udało się wytrwać do 23. tygodnia ciąży, to wtedy poczuła pierwsze skurcze i przez cesarskie cięcie urodziła małą Athenę. Dziewczynka ważyła tylko 600 g, w szpitalu spędziła 127 dni. Dziś dobrze się rozwija i czuje się świetnie, podobnie jak jej mama. „Nauczyłam się doceniać każdy najmniejszy szczegół i być cierpliwą. Atena nauczyła mnie, jak być silną. Nauczyła mnie, jak przetrwać mroczne czasy. Uratowała mnie. Jest moją bohaterką i nawet o tym nie wie” – mówiła Tori. Źródło: Daily Mail Piszemy też o: Lekarze uratowali dziewczynkę, która po porodzie ważyła 390 g Dziecko zachorowało na wakacjach. Rodzice walczyli, żeby odłączyć synka od aparatury podtrzymującej życie Bukowina: dziecko wypadło z wyciągu. Jechało z instruktorką