W tym roku mój chrześniak przystępuje do pierwszej komunii. Już dawno zdecydowałam, jaki prezent ode mnie dostanie. To rozsądny chłopak i ma rozsądnych rodziców, na pewno się na mnie nie obrazi. 200 zł to maksimum W niedowierzaniem czytam, co ludzie wypisują o prezentach na komunię. 500 zł albo i 1000 zł do koperty to absolutne minimum. A od chrzestnych czy dziadków to już w ogóle trzeba oczekiwać co najmniej 2 tysięcy. Mnie naprawdę stać na to, żeby i 10 tysięcy włożyć do tej koperty, ale czy to oznacza, że mam to koniecznie zrobić? Mówimy o komunii, o sakramencie świętym i o 9-letnich dzieciach. To nie wyścigi, kto da więcej i kto więcej dostanie. Wzdrygam się, gdy czytam o dzieciach, które licytują się na prezenty albo pierwsze, co robią, to rozrywają koperty od gości, żeby podliczyć kasę. Zgroza po prostu. Mój chrześniak dostanie ode mnie 200 zł w kopercie i do tego pamiątkowy obrazek święty z dedykacją. Ustaliłam to już z jego rodzicami. Prezenty z takiej okazji jak komunia powinny budzić jak najmniejsze zainteresowanie dzieci. Uważam, że nie należy przywiązywać do tego tak wielkiej wagi i nie odwracać uwagi dzieci od tego, co ważne.  Nie rozumiem, co ma do rzeczy to, że jestem matką chrzestną? Czy ja obiecywałam na chrzcie, że będę demoralizować to dziecko, zasypywać go pieniędzmi, spełniać wszystkie zachcianki? O nie, matka chrzestna jest od dawania dobrego przykładu. I taki mu właśnie dam. Monika Jeśli chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl . Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania. Zobacz też: "Muszę wziąć chwilówkę, żeby wyprawić komunię córce. Nie chcę wyjść na biedaka przed rodziną" "Mój syn pójdzie do komunii z ospą. Moje dzieci też często...

Ceny to jedno, a zdrowy rozsądek to drugie. Nie mam zamiaru wydziwiać i jeszcze płacić za to jak za zboże. Ludzie, opamiętajcie się, komunia święta to nie rozdanie Oscarów. Może jednak domowe ciasto zamiast cateringu? Droga Redakcjo, śmiać mi się chce, gdy czytam o komunijnych manikiurach, sukniach balowych i limuzynach zajeżdżających pod kościoły. Zastanawiam się, gdzie my żyjemy i kto wychowuje przyszłe pokolenia.  Fryzjer, kosmetyczka i może jeszcze solarium... Niestety takie trendy obserwuję też w swoim otoczeniu, koleżanki córki już przechwalają się, jakie sukienki będą miały na komunię. Falbanki i koronki to mało, w tym roku w kościele zobaczymy też welon oraz 9-latkę na obcasach. Czy ktoś tu zwariował? Nie rozumiem tych zestresowanych matek, które już od jesieni planują cateringi i bukują sale. Jak na jakiś bal. Same sobie wybierają kreacje, jakby miały spotkanie co najmniej z królem angielskim. Ile przy tym nerwówki i ile zawistnych spojrzeń, kto więcej wyda i bardziej się pokaże. O kosztach to już nawet nie chce mi się pisać. Pytam się, po co to wszystko? Dla kogo? Bo chyba nie dla dzieci. No chyba że chcemy je nauczyć, co znaczy pokazówka i jak trwonić pieniądze. U nas będzie spokojnie i rodzinnie. Tylko my, dziadkowie, brat z rodziną. Podzielimy się gotowaniem, ja upiekę ukochaną przez wszystkich szarlotkę. Spotkamy się w domu, posiedzimy w ogrodzie. Kornelcia założy zwykłą letnią sukienkę, tak jak ja. Dla ozdoby zaplotę jej wianek z polnych kwiatów. W prezencie dostanie swoje pierwsze kolczyki i medalik. Tylko tyle. I aż tyle.  Sylwia Jeśli chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl . Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania. Zobacz też: "Mój syn podliczył koperty z...

Głowa mi już pęka od tych pomysłów na stroiki, bukiety, zastawy i dania. A co z sukienką dla Oliwki, welonem, bucikami? Brać po jednym daniu czy do wyboru? Jaki tort wybrać? Zatrudnić kelnera, zamówić obrusy? Jak tu z tym wszystkim nie zwariować? Im bliżej komunii, tym gorzej Od razu zaznaczę, że nie stać mnie na imprezę w lokalu, dlatego chcemy urządzić przyjęcie komunijne na działce pod miastem. Mamy tam domek z ogródkiem, całkiem ładny, ale trzeba trawnik doprowadzić do porządku i płot jakoś ozdobić.  Pytam i śledzę na różnych forach, jak rodzice ogarniają menu, co zamawiają, ile dań, w jakim stylu przekąski, co do picia, czy brać alkohol? A co z ozdobieniem stołu? Jakie kwiaty, ile? Tyle tego jest, że już zgłupiałam. Matki wrzucają piękne zdjęcia, boję się, że ja temu nie podołam... Teraz jeszcze sen z powiek spędza mi kreacja mojej Oliwki, bo przecież po kościele będziemy ją przebierać. Krótka sukienka czy długa, jakie buty, co we włosy? Czy koronki są w porządku? Dramat, każdy doradza co innego. Może powinniśmy jakiś samochód wypożyczyć, żeby pod kościół godnie podjechać, a nie tym naszym starym oplem? A w co samemu się ubrać? Sukienka w kwiaty będzie ok czy za skromna? Kreacja z rozcięciem zbyt wulgarna? Czy mogą być obcasy, kapelusz? Czy trzeba zakryć nogi? No i jeszcze jak podliczam te wszystkie wydatki, to mi się w głowie kręci. Z czego można zrezygnować, co odpuścić? Nie chcę wyjść na sknerę, chcę dobrze wypaść, ale przecież nie zrujnujemy sobie domowego budżetu. Pomocy! Dorota Od Redakcji:  Jeśli  chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl .  Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania. Zobacz też: "Mój syn podliczył pieniądze z komunii i wpadł w szał. Chciałam zapaść się pod...