Tamtego lata wraz z mężem i czteroletnim synkiem spędzałam urlop w gospodarstwie agroturystycznym położonym na końcu wsi, pod lasem. Samo miejsce spodobało mi się od pierwszego spojrzenia. Gorsze wrażenie wywarli na mnie gospodarze: ponura, mrukliwa para. Mieli zmęczone, smutne twarze i odzywali się do nas tylko wtedy, gdy musieli. Na początku czułam się z tym nieswojo – jakbyśmy im przeszkadzali. Po paru dniach przywykłam do takich chłodnych stosunków i nawet mi odpowiadały. Niekiedy gospodarze potrafią być namolni, a ci nie wtrącali się w nasze plany, nie narzucali z radami czy tłustymi smakołykami. Oni mieszkali w swojej klockowatej chałupie, my w niewielkim domku. Jedynym, co mąciło tę cudowność, były złe sny. Dziwne. Naprawdę dziwne. Śniły mi się uwięzione w piwnicy konie. Stado wynędzniałych zwierząt, które oślepły z braku światła. Stały stłoczone w wilgotnym, zimnym podziemiu i rżały przejmująco. Jakby wołały o pomoc, lecz nikt nie przychodził, by je wyzwolić. Bo nikt ich nie słyszał! Bo nikt o nich nie wiedział. Tylko ja. Więc to ja muszę im pomóc. Budziłam się, zanim zdążyłam coś zrobić. Przez parę minut po ocknięciu, zanim sen się rozwiał, czułam się winna, że opuściłam nieszczęśliwe zwierzęta. Potem o nich zapominałam, aż do następnego koszmaru… Te dźwięki były dziwne Któregoś razu obudziłam się w środku nocy i po otwarciu oczu… nadal coś słyszałam! Leżałam nieruchomo, otoczona ciemnością, i wsłuchiwałam się w dziwny dźwięk. Był cichy, niewyraźny, jakby oddalony. Nie byłam pewna, co słyszę. Rżenie koni? Śmiech? A może to płacz? Nie potrafiłam tego określić, ale bez wątpienia coś słyszałam. Damian! Spanikowałam w przebłysku macierzyńskiej troski. Znałam głos swojego dziecka, wiedziałam, jak brzmi, gdy mały się śmieje lub płacze, ale matczyny niepokój jest silniejszy niż...

Na początku myślałam, że coś źle usłyszałam. Jej słowa skojarzyły mi się tylko z andrzejkami i zapytałam, co tam dobrego im wyszło z tego wosku. Wtedy Ulka zaczęła mi tłumaczyć, że przelewanie wosku nad dzieckiem to bardzo stary i sprawdzony sposób wypędzania „stracha”. I że w dzisiejszych czasach (!) właśnie najlepiej jest wracać do dawnych metod… bo lekarze to „konowały”, nie mają o niczym pojęcia, tylko „ciągną kasę”. I że „co by jej lekarz pomógł na płacz dziecka”… Czary-mary na opętanie, klątwę i lęki Wróciłam do domu, zrobiłam sobie kawę i zaczęłam przeglądać internet. Okazało się, że to przelewanie wosku faktycznie się praktykuje… Serio, nie wierzyłam w to, co czytam! Te czary-mary odprawia się, kiedy dziecko śpi. Dwie osoby przelewają nad jego główką wosk. Ze względów bezpieczeństwa zalecane jest przykrycie buzi tkaniną… Wierzący mogą przy całym rytuale odmawiać „Zdrowaś Maryja”. Robią to dwie osoby – jedna trzyma świecę, druga naczynie z wodą. Nakapany na wodę wosk ma ułożyć się w kształt tego, co było „strachem” dziecka. Piszą, że przelewanie wosku nad dzieckiem to sposób dawnych znachorek, który pomaga na „opętanie” i gdy ktoś rzucił na dziecko „urok”. Rodzice serwują to płaczącym noworodkom i niemowlętom, a nawet starszym dzieciom, które boją się np. same zostawać w pokoju lub mają inne lęki. Wosk przelewa się również nad dorosłymi, którzy myślą, że mają w życiu pecha, a tak naprawdę żyć przeszkadza im „złe”, które można przepędzić podczas jednego rytuału… „Nowoczesne” przelewanie wosku nad dzieckiem za 2 stówy Znalazłam też ofertę znachorki, która oferuje przelewanie wosku nad dzieckiem na odległość, za jedyne… 200 złotych. Przelewa wosk sama, nad zdjęciem dziecka lub nad jego ubrankiem (to zdjęcie lub ubranko nazywa się „świadek...

Mąż tej kobiety nie miał okazji poznać swojego młodszego synka, bo kiedy chłopczyk się narodził, mężczyzna leżał już nieprzytomny w szpitalu. Był uczulony na jad owadów, zmarł po użądleniu przez pszczołę, gdy malutki Leo miał zaledwie 3 miesiące. Jego żona wierzy jednak, że wcale nie opuścił swojej rodziny. Nagranie z elektronicznej niani – czy to tata przyszedł do synka? To właśnie Ryan był największą podporą dla żony, kiedy oboje czekali na wyniki badań prenatalnych. Istniało ryzyko, że ich synek urodzi się chory, ponieważ lekarze znaleźli cystę w okolicach jego szyi. Kobieta bardzo to przeżywała, ale jej mąż powtarzał, że dziecku nic nie grozi. Wkrótce potem użądliła go pszczoła, przeszedł zawał serca i z poważnymi uszkodzeniami mózgu trafił do szpitala. W tym czasie na świat przyszedł malutki Leo, całkiem zdrowy. Jego tata zaś zmarł. Mama chłopca udostępniła w sieci nagranie z elektronicznej niani, które zobaczyła, gdy Leo miał już kilka miesięcy. Jest przekonana, że widać na nim dłoń, która głaszcze dziecko po głowie. Zdaniem kobiety to tata przyszedł do swojego synka, bo cały czas nad nim czuwa. Kobieta wierzy również, że jej mąż w jakiś sposób oddał swoje życie za życie chłopca. @whitneylynallen The veil is thin ✨ . . . . . #lifeafterdeath #spirit #veilbetweenlifeanddeath #veilbetweentheworlds #spirits #afterlife #guardianangel #guardianangels #heaven #widow #widowlife #widowed #widowtalk #datingafterloss #datingafterdeath #loveafterloss #widowhood #youngwidow #soloparent #soloparenting #widowedmom #widowspeak #griefislove #griefhealing #griefsupport #loveafterloss #policewife #thinblueline #leowife #lossofalovedone ♬ Coastline - Hollow Coves Piszemy też o: Dominika Gwit wyznała, że na ciążę czekała od wielu lat Lekarze uratowali...