Brydee z Australii jest dzisiaj szczęśliwą 7-latką. Jednak gdyby nie intuicja i upór rodziców, ta historia mogłaby mieć tragiczny finał. Dziewczynka jako niemowlę była bardzo chorowita, od 6. tygodnia życia cierpiała na bolesne i niedające się wyleczyć pleśniawki w buzi. Później kilkakrotnie chorowała na wymagające hospitalizacji zapalenie oskrzeli lub oskrzelików. Nikt jednak nie podejrzewał najgorszego. Żaden rodzic nie chce tego usłyszeć Rodziców malutkiej Brydee zaniepokoił wygląd brzuszka. Kilkumiesięczna dziewczynka wyglądała, jakby była w ciąży. Jednak pielęgniarki uspokajały, że dziewczynka urodziła się, ważąc ponad 4 kilogramy, więc jest to całkiem naturalne zjawisko, które minie z czasem. Tak się jednak nie stało. Gdy Brydee skończyła pięć miesięcy, miała wykonane USG brzuszka, a rodzice usłyszeli diagnozę: cierpi na młodzieńczą białaczkę mielomonocytową (JMML) – rzadki rak krwi u dzieci. Lekarza dawali jej tylko 50% szans na przeżycie. Przeszczep szpiku kostnego uratował życie dziewczynki Rozpoczęła się intensywna walka o życie małej Brydee. Dziecku podawano leki co noc, stosowano także  chemioterapię podtrzymującą, a przez kolejne osiem miesięcy co trzy tygodnie miała jeden tydzień intensywnego leczenia w szpitalu. Gdy ukończyła 18 miesięcy, przeszła przeszczep szpiku kostnego i od tego czasu już nie potrzebuje chemioterapii. Jednak ta forma leczenia, chociaż uratowała życie Brydee, miała także skutki uboczne. Dziewczynka prawdopodobnie nigdy nie wejdzie w okres dojrzewania, a w przypadku leczenia hormonalnego najprawdopodobniej już w wieku 20 lat będzie po menopauzie. Dlatego, aby mogła mieć w przyszłości dzieci, w wieku 10-miesięcy pobrano duży fragment jajnika i zamrożono. Obecnie Brydee jest szczęśliwym, pełnym energii dzieckiem. Jej marzeniem jest zostać w przyszłości lekarzem. Wierzymy, że to jej się uda!...

Ból nóg u dzieci pojawia często, a bóle wzrostowe ma aż 25-40 proc. dzieci. Ból nóg odczuwany jest zwykle obustronnie w łydkach (piszczelach), udach i pod kolanami − w dołach podkolanowych. Jeśli dziecko cierpi na bóle wzrostowe, bolące miejsca nie są w żaden sposób zmienione: nie ma obrzęków, zasinienia czy zaczerwienienia. Najczęściej bóle nóg mają dzieci w wieku 10-12 lat, ale bóle mięśni nóg związane ze wzrastaniem zdarzają się też u 3-4-latków. Najczęściej ból nóg   pojawia się wieczorem lub w nocy i trwa kilka minut, rzadko przedłuża się do ponad 30 minut. Ból nóg u dziecka nie musi oznaczać białaczki, ale jeśli dolegliwościom towarzyszą niepokojące objawy, trzeba zrobić dodatkowe badania. Ból nóg u dzieci: przyczyny Bóle nóg u dzieci mają najczęściej bardzo proste przyczyny. Specjaliści są zgodni, że źródłem bólu łydek i bólu pod kolanami są zwykle zmiany w intensywnie rosnących kościach oraz otaczających je mięśniach i ścięgnach. Z jednej strony w nocy bolą mięśnie przeciążone aktywnościami w ciągu dnia (bieganiem, skakaniem, wspinaniem się na drabinki). Z drugiej strony ból nóg wynika z intensywnego wzrostu mięśni, który przyspiesza w nocy. To wtedy bowiem najintensywniej wydzielany jest hormon wzrostu (HGH). Warto wiedzieć, że płytki wzrostowe kości zbudowane są z delikatnej tkanki i komórki ich zakończeń po prostu namnażają się, wydłużając w ten sposób kość. Tym samym naciska ona na wolniej rosnące komórki okostnej, czyli błony łączno-tkankowej okrywającej kość. Okostna jest najbardziej unerwioną tkanką w układzie kostnym i stąd dokuczliwy ból nóg. Jest ona ściśnięta, kiedy dziecko chodzi lub biega – co spowalnia wzrost – i rozluźniona podczas snu. Nie ma wtedy ucisku na płytki i mogą się one swobodnie rozwijać. Zauważono też, że w okresie intensywnego wzrostu ścięgna okazują się co pewien czas za...

Marta zawsze była ode mnie mniej atrakcyjna fizycznie. Nie mówię tego złośliwie, takie po prostu są fakty. Pod względem wyglądu różniłyśmy się diametralnie. Ja – wysoka, szczupła blondynka o nieskazitelnej cerze, podobałam się chłopcom. Ona – niska, grubsza szatynka ze śladami po trądziku na twarzy, nie cieszyła się specjalnym powodzeniem. Marta nie jest brzydka, tyle że jej urodę widać dopiero po pewnym czasie. Przy pierwszym spotkaniu to na mnie wszyscy mężczyźni zawsze zawieszali wzrok.  Nie odczuwałam z tego powodu żadnej satysfakcji. Wręcz przeciwnie – współczułam siostrze. Wspierałam ją w walce z nadwagą, ciągałam do kosmetyczek, doradzałam w kwestii stroju. Ceniła sobie moją opinię, lecz przecież widziała, jakie ja robię wrażenie na facetach, a jakie ona. I oczywiście, pomimo wszystkich moich starań, wpadła wreszcie w kompleksy. Zwłaszcza że ja, odkąd skończyłam 15 lat, zawsze kogoś miałam, ona zaś zazwyczaj była sama. Ale pewnego dnia poznała wreszcie tego jedynego. Wymarzonego. Opowiadała o nim z wypiekami na twarzy i błyskiem w oku. Pierwszy raz widziałam moją siostrę tak zakochaną. I martwiłam się, żeby nie doznała rozczarowania; żeby to znowu nie okazał się jakiś dupek, który po kilku tygodniach ją zostawi. Miała już 23 lata i samotność mocno jej doskwierała Ona chyba też obawiała się tego, co będzie, bo długo zwlekała z przedstawieniem nam ukochanego. Właściwie to wymusiłam to na niej, kupując cztery bilety do kina  – dla nich oraz dla mnie i mojego chłopaka. Umówiliśmy się w knajpce przed seansem. Kiedy weszli, a ja spojrzałam na Darka, nogi ugięły się pode mną. Jakby piorun we mnie strzelił. Nasze spojrzenia się skrzyżowały i po plecach przeszedł mi dreszcz. Pierwszy raz w życiu nie byłam w stanie wydusić z siebie słowa. On też stał jak zamurowany i nie mógł oderwać...