Niedziela, godzina 18.00. Zaczęliśmy się z mężem powoli szykować do wyjścia, ponieważ planowaliśmy zobaczyć  ślicznie oświetlony tysiącem świeczek park. Wstaję i czuje, że przesiąkłam. Mąż pyta: "To już?!".  Odpowiedziałam: " Przecież do porodu są jeszcze dwa tygodnie . Może ja nie trzymam moczu? Wypiłam dzisiaj trzy litry wody, bo upał taki straszny".  W drodze do szpitala Nie czułam żadnych skurczy . Niepewna, co tak naprawdę się wydarzyło, poszłam się wykąpać (tak poradziła nam ginekolog). Niestety już nie mogłam wyjść  spod prysznica. Zaczęłam krwawić .  Nie ma chwili do stracenia, jedziemy do szpitala. Ja z pół mokrymi włosami. Nie czułam silnych skurczy, ale je czułam. Cała drogę na oddział szpitalny zaznaczyłam wodami płodowymi.  Sączyły się ponad dwie godziny, przez cały czas. W szpitalu W szpitalu mieliśmy swój pokój, gdzie podłączona do KTG , przez cały czas byłam monitorowana. Skurcze się nasilały, były intensywne i następowały po minucie. Poprosiłam o znieczulenie zewnątrzoponowe . Nie było z tym zupełnego problemu.  Cały czas był ze mną mąż, położna, ginekolog i anestezjolog również czuwali bez przerwy.  Mogłam liczyć na zrozumienie i wsparcie z każdej strony. Podczas ostatnich skurczy mąż krzyczał: "Kochanie, postaraj się mocno, dasz radę, jak się uda to już nie będziesz musiała więcej cierpieć". Mogłam nawet dotknąć główki maleństwa, mąż zresztą też bardzo chciał to zrobić.  Opieka po porodzie O godzinie 02.02 przyszedł na świat nasz syn, udało się go urodzić naturalnie . Byłam tak szczęśliwa, że przegapiłam moment, w którym mąż przecinał pępowinę . Maks od razu zaczął ssać pierś. Zostaliśmy sami na sali porodowej jeszcze dwie godziny. Dyskretnie sprawdzano, czy wszystko z nami w porządku. Później mały został zważony, zmierzony, zbadany . Przewieziono nas do pokoiku, gdzie...

Przede wszystkim – gratulacje! Za niespełna rok będziesz dla swojego dziecka najważniejszą osobą na świecie. Jego uśmiech będą skierowany tylko do Ciebie, a Twoja obecność ukoi każdy płacz. Czy można marzyć o większej miłości? Ale ten dar od losu będzie okupiony wieloma, niekoniecznie miłymi niespodziankami. Już w pierwszych dniach ciąży zaczną się pierwsze nieprzyjemności: bóle piersi i mdłości. Hormony, których produkcja w ciąży jest wyjątkowo zwiększona, mogą pastwić się nad całym Twoim organizmem. Pomocne Ci będą z pewnością poczucie humoru i cierpliwość. Przecież nawet najbardziej nieprzyjemne ciążowe objawy, kiedyś się kończą! Pomożemy Ci przebrnąć przez ciążowe mielizny i przygotować się na ten najważniejszy dzień.   Ciąża zmienia ciało kobiety Od dnia zapłodnienia Twój organizm przypomina fabrykę, w której wszyscy pracownicy zaczęli pracować ze zdwojoną siłą. Zaczyna rosnąć macica – tuż przed porodem osiągnie wielkość dorodnego arbuza, powiększają się piersi, uda i brzuch. Choć większość tych zmian możesz przywitać z niechęcią, znajdą się także i takie, z których się ucieszysz. Twoje włosy zgęstnieją i nabiorą blasku, poprawi się też cera (po początkowych kłopotach trądzikowych w pierwszym trymestrze). Aby w dobrej formie powitać życie po porodzie, warto przez cały okres ciąży gimnastykować się i dbać o nawilżenie skóry (szczególnie na brzuchu i nogach). Dzięki prawidłowej diecie powinnaś przytyć od ok. 8-15 kg (zależy od tego, ile ważyłaś przed ciążą). Ciąża nie zwalnia kobiety od dbania o swój wygląd: pamiętaj zawsze o higienie, lekkim makijażu, ładnym ubraniu. Dzięki temu nie dopadnie Cię ciążowa chandra.     Ciąża i huśtawka nastrojów Nawet jeśli ustrzeżesz się depresji, z pewnością o niektórych dniach w czasie ciąży będziesz wolała zapomnieć....

Bartek Królik, muzyk znany z zespołu Sistars, już po raz drugi został tatą! Gdy na świecie pojawiła się Jagoda, od razu opublikował jej zdjęcie na Instagramie. Zdjęcie wywołało lawinę komentarzy. Wszystko przez to, że Jagoda ma zespół Downa. "Trzeba odwagi, by podjąć takie ryzyko" Jagoda przyszła na świat 7 lipca. Dzień po narodzinach dumny tata opublikował zdjęcie z dziewczynką na rękach z podpisem: "Moja córeczka Jagoda". Do zdjęcia dodał hasztagi – "zespół Downa", "linia prosta", "bardziej kochani". Pod zdjęciem pojawiło się wiele komentarzy z gratulacjami, jednak nie tylko. Jeden z internatów napisał: "Z dziecka z Zespołem Downa wyrośnie dorosły, a to implikuje wiele następstw. Trzeba odwagi, siły, poświęcenia, aby podjąć ryzyko opiekowania się takim człowiekiem. Ja bym nie dał rady". "Szacunek za odwagę!" – dodał inny. Czy o kimś, kto kocha własne dziecko, można mówić, że jest "odważny"?     Post udostępniony przez Bartek Królik (@bartekkrolik) 8 Lip, 2017 o 5:26 PDT Dziecko z zespołem Downa nie jest gorsze Obecność 21. chromosomu często można rozpoznać już w pierwszym trymestrze ciąży . Dzieci z zespołem Downa rozwijają się inaczej niż zdrowe maluchy. Trzeba pamiętać, że zespół Downa to nie choroba, a zespół schorzeń, które utrudniają funkcjonowanie w społeczeństwie. Dzieci z ZD mogą mieć trudności w sferze poznawczej, co prowadzi do niepełnosprawności intelektualnej. Nie da się przewidzieć, jak będzie przebiegał rozwój dziecka z ZD. Rodzice powinni zrobić wszystko, żeby maksymalnie wykorzystać potencjał dziecka, by w przyszłości było jak najbardziej samodzielnym dorosłym. Odwaga, by zostać ojcem? Zespół Downa wywołuje strach – nie tylko u rodziców (czy przyszłych rodziców), ale również u przypadkowych osób, które po raz pierwszy się z nim stykają. Jednak czy wychowywanie dziecka z...