Na początku wiele wskazywało na to, że uda im się tworzyć szczęśliwą parę. Zwłaszcza że pewnego dnia Dan Gaut, stolarz z Sydney (Australia) usłyszał, że jego partnerka spodziewa się dziecka.
Aż nadszedł moment, kiedy Liv zaczęła boleśnie odczuwać tęsknotę za rodzinnym Teksasem (USA). Ustalili, że kobieta pojedzie na jakiś czas do domu i wróci. A jednak stało się inaczej. Liv nie tylko nie chciała już wracać do Sydney ani do Dana, ale odnowiła związek z mężczyzną, który tworzyła, zanim poznała ojca swego dziecka.
Powiadomiła Dana, że zamierza odbudować relację z byłym partnerem, a dziecko planuje oddać do adopcji. Mężczyzna nie mógł słuchać jej argumentów. Błagał, by nie oddawała dziecka nikomu, że przecież on tak bardzo chce się nią zająć.
Liv wreszcie przystała na prośby Dana. Mężczyzna, który mimo to obawiał się o losy córeczki, postanowił uczestniczyć w porodzie i nie tracić dziecka z oczu ani na chwilę.
Gdy przyjechał do Teksasu, usłyszał, że Liv jednak nie chce oddać mu córki. Ani nikomu innemu. Że zależy jej wyłącznie na tym, by wychowywać dziecko wraz z aktualnym partnerem.
„Czuję się załamany i pusty. W takim stanie opuszczam Amerykę” – napisał Dan. Podziękował również wszystkim, którzy pomagali mu zorganizować podróż do Teksasu. Zapewnił, że pieniądze ze zbiórki, którą założył, przeznaczy na to, by odwiedzać maleńką Anę tak często, jak to możliwe. A także opłacić prawnika, który nie pozwoli na to, by matka dziewczynki ograniczała mu kontakty z córeczką.
„Nadal też wierzę, że Ana będzie dorastać tu, ze mną, w Australii” – podkreślił ojciec niemowlęcia.
Źródło: Unilad
Piszemy też o:
Nauczycielka w przedszkolu w Drobinie za kilka miesięcy ma odejść na emeryturę. Najprawdopodobniej nie przyszło jej do głowy, że ktokolwiek może nagrać ją i… podważyć stosowane metody wychowawcze. A jednak. Pod sam koniec kariery zawodowej musi odpowiadać na pytania prokuratora. „Ciocia” zamykała go w łazience? Synek pani Natalii i pana Kacpra bardzo lubił chodzić do żłobka i nie mógł doczekać się, aż pójdzie do przedszkola. Dość szybko okazało się, że chłopiec czuje się tam źle. Każdego ranka najchętniej zostawałby w domu. Skarżył się, że „ciocia” zamknęła go w łazience. Ale nie tylko. „Kiedy wszystkie dzieci zjeżdżały na sankach, on jako jeden miał siedzieć w klasie, bo nie potrafił sam założyć butów. Innym razem powiedział, że pani wzięła widelec i wkłuła mu w rękę. Śladu nie było” – mówi pani Natalia. „Ciocia” w nerwach Zaniepokojeni zachowaniem synka rodzice postanowili porozmawiać z nauczycielką. „Stwierdziła, że w nerwach może delikatnie go szarpnie. I że dziecko koloryzuje i wymyśla” – wspomina pan Kacper. Jednak nie uspokoiła tym rodziców 4-latka. By upewnić się, że wszystko jest w porządku, nagrali to, co dzieje się w przedszkolu. „Nie dałem rady, kiedy usłyszałem te nagrania. Żeby syn tak płakał, to musiało naprawdę coś się stać. On dużo nie płacze, jest bardzo wytrzymały. To straszne, jak się słyszy, co dziecko przechodziło w przedszkolu. I najgorsze, że na początku dziecku się nie wierzyło” – mówi ojciec chłopca. „Kurduplu” i „mamusia na fitnessie” Na nagraniu rodzice usłyszeli między innymi, jak nauczycielka mówi: „Co to, kurduplu? Widziałam. Specjalnie. A masz!”, po czym rozległ się rozdzierający krzyk i płacz ich dziecka. Nauczycielka miała zwracać się również do 4-latka słowami: „Mogłeś wcale nie przychodzić. Mogłeś...
Mężczyzna jechał z żoną i 5-miesięcznym niemowlęciem. Zrozpaczeni rodzice szybko wyjaśnili funkcjonariuszom, że maluszek zakrztusił się. Policjanci eskortowali samochód Na wieść o tym, dlaczego kierowca jedzie tak szybko, policjanci nie tylko nie wypisali mandatu, ale postanowili pomóc. Wkrótce potem samochód z maluszkiem jechał pod eskortą radiowozu do najbliższego szpitala. Niedługo później niemowlę znalazło się pod fachową opieką lekarzy, którzy udzielili mu pomocy. Funkcjonariusze nie mogli przestać myśleć o maluszku Po tej niecodziennej interwencji policjanci nie mogli przestać myśleć o niemowlęciu. Kilka dni później skontaktowali się z jego rodzicami, by upewnić się, że z maleństwem wszystko w porządku. A podczas odwiedzin wręczyli maluszkowi drobny upominek: misia w mundurze policyjnym. Źródło: KMP Konin Piszemy też o: Trafiła do szpitala z bólem brzucha. Okazało się, że jest w 23. tygodniu ciąży brzusznej Pierwszy dzień Bożego Narodzenia był cudowny. Ich synek zasnął „zdrowy, szczęśliwy i kochany”, ale nigdy się nie obudził Warszawa: babcia uratowała 3-letniego wnuczka. Usłyszała jego płacz przez telefon
Ważą się losy rocznego Janka cierpiącego na nowotworopodobną zmianę tkanki kostnej. Chłopczyk może jednak liczyć na najwspanialsze wsparcie – o jego zdrowie w cudowny sposób walczy tata. To ostatnie dni, by ocalić Janka 39 dni temu tata wziął Jasia na ręce i obiecał: „Zdobędę dla Ciebie te pieniążki. Obiecuję Ci, że będziesz chodził, skakał, biegał. Obiecuję, że będziesz zdrowy” – mówił, a łzy płynęły mu po policzkach. 6 października pan Paweł wyruszył rowerem w Polskę, by zbierać środki na operację synka. Przyrzekł, że wróci, dopiero gdy uzbiera 100 proc. potrzebnej sumy. Codziennie dzwoni do ukochanej rodziny – żony, Jasia i starszego syna, i opowiada, co udało mu się zrobić. Oboje z żoną bardzo się boją – czy się uda... Jeśli nie, cała ich walka i wysiłek przepadną, Janek będzie niepełnosprawny do końca życia. Jego tata nie wie, jak miałby wtedy spojrzeć synkowi w oczy. Doskonale wie, że sprawne życie chłopczyka można uratować, na przeszkodzie stoją tylko pieniądze. „Poruszę niebo i ziemię, by tak się stało. Bez Was nie dam jednak rady. Proszę o każdą złotówkę, o każde udostępnienie zbiórki, o każde wsparcie, które pozwoli mi zapełnić pasek i wrócić do domu, do synka. Bym śmiało mógł wziąć go znów na rączki i powiedzieć: 'Tatuś zrobił tak, jak obiecał! Uratujemy twoją nóżkę, synku!'”. Piszemy też o: Walka o życie 4-latki: zachorowała na ospę wietrzną, zaatakowała ją mięsożerna bakteria Szymusia nie chciała biologiczna matka ani 4 inne rodziny. Teraz chłopczyk zdrowieje dzięki miłości adopcyjnych rodziców Koszmarna pomyłka lekarza: dał nurofen na zapalenie migdałków, choć 2-latkę bolał brzuch. Malutka nie miała szans
