Ten niezwykły poród został opisany na łamach „Faktu”. Marcin Albrecht przyznaje, że pomógł mu udział w szkole rodzenia sprzed pięciu lat. Oraz to, że wraz z żoną mieli już za sobą dwa wcześniejsze porody. Nie mniej, rodzice z pewnością zapamiętają tę noc do końca życia. Do szpitala mieli 20 minut drogi Kiedy pani Emilia poczuła nocą skurcz, oboje z mężem natychmiast się ubrali i ruszyli do szpitala. „Po drodze mijaliśmy sarny przy lesie, klakson wciskałem chyba co minutę, żeby nie wyskoczyły na drogę. Spokojnie nie było, tylko coraz bardziej czułem, że droga, którą pokonuje się w 20 minut, trwa wiecznie” – mówił pan Marcin w rozmowie z dziennikarzami „Faktu”. Kiedy małżeństwo dotarło na izbę przyjęć, okazało się, że… mogą nie zdążyć na porodówkę. „Widziałem główkę, krzyczałem pomocy” Wystarczyło jedno słowo pani Emilii („Urodzę”), by pan Marcin wiedział, co robić. „Szybka decyzja: połóż się! Żona zdjęła spodnie do kolan, płaszcza nie zdjęła, butów nie zdążyliśmy” – wspomina Marcin Albrecht. Chwilę potem zobaczył główkę swojej córeczki. „Krzyczałem pomocy, serce biło jak szalone. Zdjąłem kurtkę, położyłem na podłogę i chwyciłem główkę. Malutka nie otworzyła oczu od razu. Myśli kłębiły się: czy ona żyje? Włożyłem mały palec do jej buzi, żeby zobaczyć czy tam są wody, krew. Wtedy otworzyła oczy i zaczęła płakać” – mówi Marcin Albrecht. Jego żona parła potem jeszcze najwyżej dwie minuty. Córeczka wtedy wyszła cała, a tata położył ją na brzuchu mamy. Ręce we krwi, podłoga we krwi i białej mazi Wtedy przybiegł ratownik i zapewnił, że lada chwila zjawią się położne. „Zdezorientowany, zszokowany całą sytuacją dziękowałem w myślach, że ktoś przyszedł. Całe ręce we krwi, obok kałuża krwi i mazi białej. Podnieśliśmy...

Do niesamowitego zdarzenia doszło 22 października w  Jennings (Missouri, USA). 30-letnia ciężarna Viola Fair spędzała miły dzień w domu ze swoją córką, 10-letnią Miracle Moore. W pewnym momencie 30-letnia kobieta zaczęła rodzić. Czwartoklasistka zadzwoniła pod numer alarmowy, lecz zanim karetka zdążyła przyjechać  na miejsce zdarzenia, siostrzyczka 10-latki była już na świecie. „Cześć, myślę, że moja mama rodzi” 10-latka zadzwoniła pod numer alarmowy i powiedziała: „Cześć, myślę, że moja mama rodzi”. Podczas trwającej 11 minut rozmowy z dyspozytorem  Scottem Stranghoenerem dziewczynka przekazywała instrukcje rodzącej: „Mamo, mówili, żebyś położyła się na plecach na środku łóżka lub na podłodze. Nie siadaj na toalecie”. Nagle rozemocjonowana dziewczynka krzyknęła: „Ona nadchodzi! Ona nadchodzi! Ona jest tutaj! Jej głowa jest tutaj! Wyszła!”. Następnie, zgodnie z instrukcją, delikatnie wytarła usta i nos swojej młodszej siostry Jayli i upewniła się, że pępowina nie jest owinięta wokół szyi maluszka. W tym momencie ratownicy weszli do domu. „Wykonałeś bardzo dobrą robotę”, pogratulował dziewczynce dyspozytor karetki. Źródło:  today.com Piszemy też o: Złamany kręgosłup i hemimelia – nie tak miał przebiegać poród „Zuza miała mdłości, z każdym dniem czuła się gorzej. Myślałem, że jest w ciąży. Diagnoza lekarza zwaliła nas z nóg” „Klaudiusz traktował syna mojej siostry jak swoje dziecko. Gdy Monia zmarła, chciał go porzucić jak mebel”

Na szczęście Robert Zieliński i Dariusz Ratajczyk okazali się ratownikami, którym niestraszne było nawet takie wyzwanie jak odebranie porodu. Domowy poród Na miejscu okazało się, że akcja porodowa z każdą chwilą nabiera tempa. Ratownicy szybko zorientowali się, że w tym momencie nie ma mowy o transporcie na porodówkę. Odebrali poród i… dopiero potem zabrali mamę i noworodka do szpitala, by lekarze sprawdzili, czy wszystko w porządku. Zanim ruszyli, mama, maleństwo i ratownicy nie mieli nic przeciwko, by szczęśliwy tata zrobił im zdjęcie w karetce.   Mama była bardzo dzielna, tata wspierał To niecodzienne wydarzenie odbiło się szerokim echem wśród ratowników w całym województwie. Wojewódzka Stacja Ratownictwa Medycznego w Szczecinie pogratulowała świeżo upieczonym rodzicom. Zdrowy chłopiec przyszedł na świat dokładnie o 4.40. Ma 49 cm i waży 2410 g. „Ogromnie gratulujemy dzielnej mamie i wspierającemu tacie. Życzymy wszystkiego dobrego i dużo zdrowia!” – czytamy na stronie Wojewódzkiej Stacji Ratownictwa Medycznego. Pod wpisem natychmiast pojawiły się komentarze z gratulacjami dla rodziców, ale i dla ratowników. Ratownicy medyczni: pomocni, wrażliwi, nasi... O tym, że internauci cenią ratowników medycznych, świadczą takie słowa jak: „Mam wielki szacunek dla ratowników medycznych. 3 lata temu zespół, który wezwałam, był bardzo pomocny, wrażliwy, podszedł z sercem i prawdziwym powołaniem i potrafił pokrzepić w ciężkiej chwili dla mnie. Dziękuję”; „Gratulacje dla dzielnej mamy i naszych ratowników!”; „Brawo chłopaki!”. Źródło: Facebook@WSRM Szczecin Piszemy też o: Zbiórka dla Majeczki: walczyła 3 lata, aż zdarzył się dramat. Potrzebna pomoc! 5-latek terroryzował przedszkole. Nauczycielka wezwała policję Tragedia podczas ślubu. Nie żyje dziecko...