O barszczu Sosnowskiego na pewno słyszał każdy. Co roku jesteśmy ostrzegani, że właśnie kwitnie, że nie powinniśmy się do niego zbliżać, bo może dotkliwie poparzyć nawet na odległość. Ale to tylko jedna z trujących roślin , na które musimy uważać. Spacerując z dzieckiem po parku czy łące, warto znać również inne botaniczne okazy, które uczulają, albo mogą nawet doprowadzić do śmiertelnego zatrucia. Trujące rośliny, przed którymi trzeba chronić dziecko Maluchy uwielbiają robić bukieciki dla mamy i chętnie zrywają napotkane na krzaczkach kolorowe kuleczki. W naszym filmie pokazujemy pozornie niewinne kwiatki lub owoce, które nie powinny trafić do dziecięcych rączek. Poznaj naszą listę trujących roślin i sprawdź, przed czym i dlaczego powinnaś chronić dziecko.   Kaczeniec błotny – rośnie na podmokłych łąkach, nad brzegiem rzek i jezior, ale też przy oczkach wodnych w ogrodach. Dzieci nie tylko nie powinny zrywać kaczeńców, ale nawet ich dotykać. Roślina może wywołać na skórze silną reakcję uczuleniową . Jej zjedzenie powoduje bóle brzucha, mdłości, mogą pojawić się również wymioty z krwią.   Pokrzyk wilcza jagoda , to silnie trująca roślina, która ma ciemnogranatowe, prawie czarne owoce. Dziecko może mylić je z jagodami . Zjedzenie 3-4 jagódek przez malucha może doprowadzić do śmierci. Zatrucie wilczą jagodą objawia się zaburzeniami świadomości, halucynacjami. Dziecko ma suchą, gorącą skórę, powiększone źrenice. Może stracić przytomność i mieć problemy z oddychaniem.   Cis, krzew iglasty, który często sadzi się w parkach, ale rośnie też w wielu ogrodach. Ma charakterystyczne czerwone owoce. Dziecko nie powinno ich zrywać, ponieważ w środku znajdują się trujące nasiona. Ale uwaga: niebezpieczne związki znajdują się również w igłach. Objawami zatrucia są problemy z oddychaniem i pracą...

Dziewczynka mogła mieć jakieś sześć-siedem lat. Włosy jak złote pierścionki, ubrana była w legginsy i koszulkę z wizerunkiem jakiejś księżniczki z bajki, której nie znałam. Nic nie mówiła, tylko mocno ściskała moją dłoń. Może się zgubiła? – Hej, coś się stało? – spytałam. Uniosła głowę i popatrzyła na mnie. W jej spojrzeniu było coś niesamowitego. Dopiero po chwili zrozumiałam, czemu wywarło na mnie tak duże wrażenie. Dziewczynka miała oczy różnych kolorów: jedno niebieskie, drugie brązowe. Wyglądało to dziwnie, trochę niepokojąco, ale pięknie. Z zapatrzenia wyrwał mnie cichy głos małej: – Uratuj mnie – poprosiła. – Pomogę ci, ale musisz mi powiedzieć, co się stało. Zgubiłaś rodziców? Ktoś ci zrobił krzywdę? – dopytywałam. – Tylko ty możesz to zrobić, proszę! Puściła moją rękę, odwróciła się i zaczęła uciekać. A ja znowu byłam tak zdumiona jej zachowaniem, że zareagowałam dopiero po chwili, gdy zdążyła się oddalić. Pobiegłam za nią. Nie mogę przecież puścić samopas małego dziecka, które poprosiło mnie o pomoc! Dziewczynka okazała się zaskakująco szybka. Goniłam ją, mocno wyciągając nogi, a nie byłam w stanie jej złapać. Wybiegła z parku, ja za nią. Już prawie ją dogoniłam, kiedy z przerażeniem zobaczyłam, że pędzi prosto na ulicę, pod koła nadjeżdżającego samochodu. Skoczyłam, żeby ją osłonić. Upadłam i uderzyłam głową o asfalt. Tracąc przytomność, słyszałam pisk hamulców i jakieś krzyki… Byłam kompletnie skołowana Ocknęłam się w szpitalu. Była przy mnie pielęgniarka. – Co z małą? Nic jej nie jest?! – Z ciążą wszystko dobrze, proszę się nie martwić. Ale… wie pani, jeszcze za wcześnie na określenie płci, a te… przeczucia nie zawsze się sprawdzają – odpowiedziała z kobieta wyrozumiałym uśmiechem. O czym ona mówi? – Co z...

Matko boska, cholera jasna, ile ja się wstydu przez to dziecko najadłam! – takimi słowami przywitała mnie teściowa, wracająca z jordanka, gdzie jak co niedziela zabrała Zosię. – Nigdy więcej! Po moim trupie! – dodała, zanim bez sił opadła na podsunięte jej kuchenne krzesło. Podczas gdy ja podawałam teściowej szklankę z zimną wodą, moja córeczka, wesolutka jak skowronek, w podskokach przemknęła przez korytarzyk, po czym wbiegła do swojego pokoju. Nic z tego nie rozumiałam, więc gdy teściowa nieco uspokoiła oddech, zapytałam, co się stało. Teściowa prawie spaliła się ze wstydu – Nie pytaj, nawet nie pytaj, bo mi to przez gardło nie przejdzie! – oznajmiła matka mojego męża. – Lepiej mi powiedz, co się dzieje w waszej rodzinie? Boże… no trudno, muszę… Małgosiu, czy Zosia… Jezu, to potworne… Czy Zosia jest… Czy moja wnuczka była molestowana? Wyjęłam teściowej z dłoni szklankę, pociągnęłam łyk wody i klapnęłam na krzesło. – Skąd mamie przyszła do głowy taka straszna myśl? Czy ktoś was w jordanku napastował? Pedofil tam grasuje?! – Nie, w jordanku wszyscy zachowywali się przyzwoicie. Oprócz Zosieńki… Twoja córka bawiła się bardzo ładnie do chwili, aż kupiłam jej loda… Ona uwielbia lody na patyku z tej kolorowej budki. I wyobraź sobie, ledwie spróbowała smaku karmelowego, zrobiła błogą minkę i zaczęła krzyczeć, że… że ma orgazm! ORGAZM! Małgorzato! Co się dzieje w waszej rodzinie?! Zanim odpowiedziałam, musiałam znowu napić się wody. Potem usiadłam przed teściową, chwyciłam w dłonie jej drżące ręce i powstrzymując śmiech, wypaliłam: – Mamo, to wszystko wina Dariusza. Na te słowa matka mojego męża poczerwieniała gwałtownie, chwyciła się za serce i poderwała z krzesła. – Mój syn nie jest zboczeńcem!...