Od razu podkreślę, że nie obwiniam i nie osądzam tej mamy za to, co robi synkowi. Doskonale wiem, przez co przechodzi. Ale też nie znam jej i nie wiem, w jakiej jest sytuacji, może nie umie inaczej? Tylko te jej słowa... Dosłownie pękło mi serce i nie mogę przestać o tym myśleć. Nie tak powinno wyglądać pożegnanie Mój synek chodzi do przedszkola już drugi rok i myślę, że najgorsze mamy za sobą. Też płakał, nie mogłam go od siebie oderwać, a potem sama wyłam w samochodzie. Taki los, nas, rodziców. Z tą mamą było jednak inaczej. Ona nie płakała w aucie ani nawet za drzwiami placówki. Jej łzy płynęły po twarzy, gdy żegnała się z synkiem. Nie chciała go wypuścić, to było dla mnie jasne. Patrzyłam na to jak zaklęta. To wyglądało trochę tak, jakby ją ktoś zmuszał do oddania synka na tych parę godzin. A to, co mówiła... Aż mnie coś ścisnęło w brzuchu. Mówiła temu przerażonemu 3-latkowi, że będzie tęsknić i płakać za nim. I gdy to mówiła, łzy kapały na podłogę. 'Mamusi tak bardzo jest źle, będzie sama w domku i będzie płakać' – tak to mniej więcej brzmiało. Zmroziło mnie. Biedne dziecko.  Pytała jeszcze tego chłopczyka, czy on też będzie płakał za nią. Nie mogłam tego słuchać. No to przecież oczywiste, że to dziecko będzie płakać! Będzie wyć za mamusią i nigdy nie rozwinie skrzydeł. Stłamszony i uzależniony od matki. Obym się myliła. Może to tylko te pierwsze razy takie są, może tę mamę przytłoczyła sytuacja i potem się ogarnie. Oby. Jak już pisałam, nie oceniam tej mamy. Bardzo jej współczuję. Każdy ma swoją historię. Ale to mną wstrząsnęło. Uważajcie, proszę, co mówicie do dzieci. Niektórych rzeczy nie da się nigdy naprawić. Beata Jeśli chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl . Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru...

Czy tylko ja kładę dzieci do łóżek w ubraniach na następny dzień? Nie sądzę, przecież to świetny patent! Podpowiedziała mi to koleżanka, ale kiedy ja poradziłam tak robić znajomym w pracy, to mnie wyśmiały. Nie rozumiem, po co sobie utrudniać życie? Do łóżka w szkolnym mundurku To niby takie proste, ale wcześniej na to nie wpadłam. Od tygodnia moje dzieci kładą się spać wieczorem w bluzkach i spodenkach do szkoły. Zakładają też bieliznę. Są umyci, pachnący, wkładają czyściutkie ubrania, więc nie mamy problemu z higieną. A rano są gotowi od razu po wstaniu! Jak usłyszałam, ze tak można, to mi się zapaliła jakaś lampka w głowie. Do tej pory poranki były u nas koszmarne, wlokło się to wszystko, dzieci nie chciały się ubierać, a przecież jeszcze trzeba zjeść, spakować się i dojechać. Regularnie spóźnialiśmy się na lekcje, a jeszcze ile nerwów nas to kosztowało. Wiem, uczymy dzieci w domu rutyny i obowiązków, ale jeśli można sobie coś ułatwić, to czemu nie? Za to znajome w pracy patrzyły na mnie z niedowierzaniem, gdy im o tym powiedziałam. No nie rozumiem, mi się dzieci w nocy nie pocą, ubranka mają luźne, wygodne, z dobrych materiałów, dbam o to. Więc w czym problem? Droga Redakcjo, czy to rzeczywiście coś złego? A może więcej mam robi tak jak ja?  Martyna Jeśli chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl . Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania. Zobacz też: To niekorzystnie wpływa na sen dziecka! Robi tak większość rodziców... "Dzieci chciały psa, ale się nim nie zajmują. Pies zniszczył kanapę, pogryzł meble, mam dość" "Łóżko służy mi tylko do spania, a mąż się wścieka i straszy rozwodem"

Codziennie rano mamy w domu istny Armagedon, to chyba nic złego, że ułatwiam sobie trochę życie? Bliźniaczki dopiero zaczęły szkołę, Adam chodzi już do trzeciej klasy, ale poranków jeszcze nie ogarnął. W co się ubrać, co spakować, gdzie jest piórnik... Jakbym w tym kołowrotku miała jeszcze szykować im wszystkim pożywne lunchboxy, to nic by z tego nie wyszło. Mrożę górę kanapek i mam robotę z głowy Szanowna Redakcjo, uważam, że matki powinny korzystać z różnych sprytnych patentów, zamiast robić sobie pod górkę w imię nie wiadomo czego. Nie udaję, że jestem idealna i nie będę ślęczeć po nocach, żeby na taką wyglądać i wszystko mieć w domu na tip top. A mrożenie jedzenia – czemu nie? Wcześniej mroziłam sobie obiady, żeby mieć na kilka dni. W końcu wpadłam na pomysł z mrożeniem kanapek do lunchboxów moich dzieci. Przecież to genialne! I takie proste. W jeden niedzielny wieczór szykuję 30 kanapek. Z pieczonym mięsem, gotowanym kurczakiem, serem, różnie. Moje dzieci lubią właściwie wszystko. Zajmuje mi to 10 minut. Wszystko ładnie pakuję i mrożę. Potem wyjmuję po jednym takim zestawie na kolejny dzień, żeby przez noc się rozmroził. Rano tylko wrzucam je do pudełek. Co za oszczędność czasu i nerwów! Uprzedzam wszystkich oburzonych – moje dzieci nie jedzą mrożonych kanapek, bo wszystko się zdąży rozmrozić. Nie jedzą rozmoczonych kanapek, bo nie pakuję tam ogórków, sałaty itp., dodatki dorzucamy rano. Jedzą też smacznie – polecam spróbować. Takie kanapeczki nic a nic nie tracą na smaku Wiem, że niektórzy sądzą, że jak się matka nie urobi po pachy, to nie jest dobrą matką. No ale cóż, niech każdy robi, jak uważa. Kasia Jeśli chcesz się podzielić swoją historią, napisz do nas:  redakcja@mamotoja.pl . Czytamy wszystkie listy i zastrzegamy prawo do wyboru najciekawszych oraz do ich redagowania lub skracania....